Warzywo to nosi wiele nazw: luffa, luffa skośna, chińska okra i kabaczek jedwabny. Ciemnozielona z grzbietami, które biegną co około ćwierć cala przez długość kabaczka, chińska okra nie ma wiele wspólnego z kabaczkiem o długości małego palca, który znamy jako okra w Stanach.
Ja wolę nazwę "luffa,", która trafnie przypomina o tym, że jeśli kabaczek doprowadzi się do dojrzałości i wysuszy, to faktycznie można go używać jako gąbki (pisane zamiennie jako loofah).
Młode, niedojrzałe luffa są wspaniałe do jedzenia. W swojej najlepszej fazie smak i konsystencja przypominają cukinię, choć luffa znacznie lepiej wchłania płyny, jak sugeruje odniesienie do gąbki.
Na przekroju widać, że squash jest spieniony, gdy tylko przekroczy się ciemną skórkę. Ugotowany na parze lub na wolnym ogniu, przekrój kabaczka zaskoczy cię ilością płynu zatrzymanego we wnętrzu miąższu. Być może jest to najbardziej soczysty kabaczek, jaki gotowałem, jeśli się nad tym zastanowić.
Znajdziesz luffa na rynkach chińskich i południowo-wschodniej Azji. Wybierz jędrną, nieskazitelną lucernę, która ma około 10 cali długości i miękką, prawie aksamitną skórę, która lekko poddaje się przy ściskaniu. Starsze luffa mają bardziej szorstką, twardą skórę.
Chociaż luffa nie należy do najbardziej atrakcyjnych warzyw na rynku, to jednak to, czego jej brakuje w wyglądzie, nadrabia użytecznością. Najbardziej podoba mi się gotowana na parze, ponieważ miąższ zachowuje swoją soczystość i delikatny smak, a jednocześnie wchłania rosół lub sos podczas gotowania. Ugotowane na parze z bulionem, talerz z luffą można wykończyć mżawką oleju sezamowego i sosu sojowego lub dodać zrumieniony czosnek i plasterki papryki chili dla dodatkowego smaku.
